Οι πολιτικοί απανταχού της γης είναι άνθρωποι κανονικοί όπως εμείς, με τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους, όπως κι εμείς. Και με τις τρέλες τους, ανάλογες ή συναφείς με τις δικές μας.

Το ξεχνάμε αυτό και νομίζουμε ότι είναι υπεράνθρωποι, κάτι μεταξύ Μπάτμαν και Φλας Γκόρντον. Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στη δική μας αφέλεια, που νομίζουμε ενδεχομένως πως μόλις κάποιος ψηφιστεί αποκτά ιδιότητες σούπερμαν από τη λαϊκή ψήφο - πολύ περισσότερο αν κατέχει και κάποιο αξίωμα.

Ο αμπελοφιλοσοφικός αυτός πρόλογος οφείλεται στο γεγονός ότι διάβαζα για τα αίτια της κατωφερούς πορείας που πήρε η πολιτική καριέρα της πρώην πρωθυπουργού της Φινλανδίας, Σάνα Μάριν, ευειδούς και συμπαθέστατης. Προσωπικώς -έστω και αν δεν ενδιαφέρει η γνώμη μου, ειδικώς τους Φινλανδούς- μου προκάλεσε συμπάθεια από τη στιγμή που την είδα να χορεύει με κολάν που ανεδείκνυε την κορμάρα της. Προς Θεού.

Μακριά από μένα κάθε σεξιστική σκέψη, που σε τελευταία ανάλυση δεν θα τη δημοσιοποιούσα κιόλας, για να μη με σταυρώσουν τα φεμινιστικά κινήματα, οι δικαιωματιστές και οι απανταχού αυτόκλητοι υπερασπιστές των πάντων, από την Καρέτα καρέτα έως τα εντελβάις των Άλπεων.

Διαπίστωσα, όμως, μόλις την είδα ότι πρόκειται για έναν κανονικό άνθρωπο, σαν κι εμάς, που του αρέσουν τα πάρτις και η διασκέδαση. Δεν ξέρω αν τα έτσουζε πού και πού, αλλά στο πλαίσιο πάντα της ανθρώπινης κανονικότητας και της αυξημένης τεστοστερόνης τα φόραγε και στον αντρούλη της από καιρού εις καιρόν. Σε σημείο που η... ΔΕΗ Φινλανδίας να τη μηνύει γιατί ο απατημένος καλός της έκοβε με το κέρατο τα καλώδια των τρόλεϊς.

Αναγκάστηκε επομένως να παραιτηθεί και από την προεδρία του κόμματος, αντικατασταθείσα από κυριούλη, ο οποίος ανέδειξε ως εξής τις ανθρώπινες αδυναμίες που έχουμε όλοι. Είχε φωτογραφηθεί τσίτσιδος σε πισίνα συνοδευόμενος από παρέα, τσίτσιδων επίσης, που κατά τα φαινόμενα είχαν ερωτευτεί τον Χίτλερ.

Όχι κυριολεκτικά, βεβαίως. Διότι μερικοί εκ των τσίτσιδων χαιρετούσαν με προτεταμένο το χέρι στον γνωστό ανατριχιαστικό χαιρετισμό που φρίττουμε όλοι και όχι μόνο οι Εβραίοι το θρήσκευμα. Συμπερασματικά, και οι πολιτικοί έχουν δικαίωμα στην τρέλα, ενίοτε και στην προκλητική.

Δηλαδή, δικαιούνται να μιμούνται και τις δικές μας αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές αλλά και τις ανοησίες μας. Σημασία έχει οι ανοησίες αυτές να μην επηρεάζουν τις ενέργειές τους όταν έχουν την εξουσία στα χέρια τους. Σε τελευταία ανάλυση, ούτε η Μάριν πήγαινε με κολάν στα υπουργικά συμβούλια ούτε ο αντικαταστάτης πάει στο κόμμα εν αδαμιαία περιβολή...

*Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 12 Σεπτεμβρίου 2023.