ΟΛΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ πως είμαστε σε μία καμπή στον πόλεμο της Ουκρανίας. Μετά τα σημαντικά ρωσικά κέρδη την πρώτη περίοδο της εισβολής και μετά τις ουκρανικές επιτυχίες στο Χάρκοβο και τη Χερσώνα, εδώ και πολλές εβδομάδες ο πόλεμος έχει σχεδόν βαλτώσει. Είναι αληθές ότι στο Ντονμπάς και ειδικά στο Μπαχμούτ γίνονται καθημερινά πολυαίμακτες μάχες και ότι η Wagner, υποστηριζόμενη και από δυνάμεις του ρωσικού τακτικού στρατού, έχει καταλάβει το 95% της πόλης-φρούριο. Μπορεί το Μπαχμούτ να μην έχει τόσο μεγάλη στρατηγική σημασία, αλλά απέκτησε τεράστια πολιτική-συμβολική σημασία και για τις δύο πλευρές. Αυτός είναι ο λόγος που οι Ουκρανοί έκαναν τα πάντα για να το κρατήσουν και οι Ρώσοι για να το εκπορθήσουν. Όλα δείχνουν ότι η μάχη αυτή, που έχει κοστίσει δεκάδες νεκρούς και στις δύο πλευρές, θα λήξει σύντομα υπέρ των Ρώσων. Αυτός είναι ένας πρόσθετος λόγος που το Κίεβο πιέζεται να επισπεύσει την περιβόητη ουκρανική αντεπίθεση.

Ο άλλος λόγος είναι ότι πιέζεται από τη Δύση. Χωρίς τα χρήματα, τα όπλα, τις πληροφορίες και την εκπαίδευση που παρέχει, η Ουκρανία θα είχε προ πολλού καταρρεύσει. Οι δυτικοί επιδιώκουν μία ουκρανική νίκη με σκοπό να υποχρεώσουν τη Μόσχα να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ο Μπάιντεν βιάζεται, επειδή πληθαίνουν τα σημάδια ότι η άνευ όρων και ορίων υποστήριξη προς το Κίεβο προκαλεί ολοένα και μεγαλύτερες αντιδράσεις και στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν ήδη διαφοροποιηθεί δημοσίως. Σε αυτό το πλαίσιο εγγράφεται και η επίθεση με drones εναντίον του Κρεμλίνου. Μέχρι τώρα η Μόσχα είχε αποφύγει να πλήξει κυβερνητικά κτίρια στο Κίεβο, αλλά τώρα πλέον αυτό το ταμπού έχει πέσει. Αναμένεται κλιμάκωση των ρωσικών πυραυλικών επιθέσεων, δεδομένου ότι οι Ουκρανοί πλήττουν με drones ολοένα και πιο συχνά εγκαταστάσεις στο εσωτερικό της Ρωσίας.

ΜΕΤΑ τα «χαστούκια» που έφαγε η Μόσχα στο Χάρκοβο και τη Χερσώνα άλλαξε γραμμή πλεύσης. Άρχισε να κάνει αυτό που κάνει κάθε επιτιθέμενος: βομβαρδίζει συστηματικά στρατιωτικές και πολιτικές υποδομές για να κάμψει την αντίσταση των αμυνομένων. Παραλλήλως, επιστράτευσε πάνω από 300.000 εφέδρους, η ενσωμάτωση των οποίων στις μάχιμες μονάδες στο μέτωπο έχει πλέον ολοκληρωθεί. Ενώ κυκλοφορούσαν πληροφορίες ότι οι Ρώσοι προετοίμαζαν τη μεγάλη επίθεσή τους την άνοιξη, είναι πλέον προφανές πως αναμένουν την ουκρανική αντεπίθεση, εκτιμώντας ότι ο αμυνόμενος έχει πάντα συγκριτικό πλεονέκτημα. Για τον σκοπό αυτόν έχουν δημιουργήσει οχυρώσεις κυρίως στον Νότο, στη Ζαπορίζια και τη Χερσώνα στα ανατολικά του Δνείπερου. Εάν η ουκρανική αντεπίθεση αποτύχει και με δεδομένο ότι οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις έχουν μεγάλες απώλειες και δεν διαθέτουν το ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτει η Ρωσία, θεωρείται δεδομένο πως την πρωτοβουλία των κινήσεων θα αναλάβει η Μόσχα και πλέον ο σημερινός στατικός πόλεμος φθοράς εκ των πραγμάτων θα εξελιχθεί σε πόλεμο ελιγμών, με σημαντικές επιπτώσεις στον έλεγχο εδαφών και βεβαίως στην έκβαση συνολικά του πολέμου. Η Ρωσία μπορεί να έχασε μάχες, αλλά λόγω του μεγέθους και του οπλοστασίου της έχει μεγάλες εφεδρείες και σε οπλικά συστήματα και σε στρατιώτες. Αντιθέτως -σύμφωνα με δυτικές πηγές- οι μεγάλες ουκρανικές απώλειες έχουν φέρει το Κίεβο σε δυσμενή στρατιωτική θέση.

Η ΔΥΣΗ έχει δώσει στο Κίεβο μεγάλα πακέτα οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας, αλλά η αρχική αισιοδοξία ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα αποσταθεροποιούσε το καθεστώς Πούτιν διαψεύσθηκε. Το ίδιο και οι προβλέψεις ότι η ρωσική οικονομία θα κατέρρεε υπό το βάρος των πρωτοφανών δυτικών κυρώσεων. Η κυβέρνηση Μπάιντεν ουσιαστικά παρασύρθηκε από τις υπεραισιόδοξες αυτές εκτιμήσεις και τώρα πλέον είναι αντιμέτωπη με τις συνέπειες, ένα μέρος των οποίων είναι και η κατάρρευση τεσσάρων αμερικανικών τραπεζών λόγω των υψηλών επιτοκίων και υπάρχουν ενδείξεις πως έπεται συνέχεια.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ αυτός δεν είναι υπαρξιακός μόνο για την Ουκρανία αλλά και για τη Ρωσία. Μία ήττα της Ρωσίας δεν θα κόστιζε μόνο την εξουσία στον Πούτιν. Θα υποβάθμιζε και τη Ρωσία από μεγάλη δύναμη σε μεσαία και μάλιστα θα κλιμάκωνε τις δυτικές πιέσεις, αφού οι Αμερικανοί θα έσπευδαν να κεφαλαιοποιήσουν όσο γινόταν περισσότερο την ήττα της Ρωσίας, πυροδοτώντας αποσχιστικά κινήματα στο μαλακό υπογάστριό της. Και μία ηττημένη Ρωσία δεν θα έχει ούτε τα διεθνή ερείσματα ούτε τις διεξόδους που έχει σήμερα. Αυτός είναι ο λόγος που η Μόσχα άφηνε να αιωρείται η απειλή χρήσης τακτικών πυρηνικών. Στον Λευκό Οίκο ξέχασαν αυτό που έλεγε ο Κένεντι, πως είναι εξαιρετικά επικίνδυνος τυχοδιωκτισμός να στριμώχνεις σε βαθμό υπαρξιακό μία πυρηνική δύναμη, πολύ περισσότερο τη μεγαλύτερη σε αριθμό πυρηνικών κεφαλών.

ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ για την έκβαση του πολέμου δεν πρόκειται να κάνουμε. Σύμφωνα όμως και με τους πιο σοβαρούς δυτικούς αναλυτές, αφού η ρωσική οικονομία όχι μόνο άντεξε, αλλά και εμφανίζει πλεονάσματα, η Μόσχα έχει πολλαπλάσιες πιθανότητες να κερδίσει αυτό τον πόλεμο. Για αυτό και πολλαπλασιάζονται οι φωνές στη Δύση που ζητούν παρασκηνιακά, αλλά πλέον και δημόσια, να ανοίξει τον δρόμο για έναν συμβιβασμό όσο είναι ακόμα καιρός. Οι Ρώσοι όμως, έχοντας και αυτοί χύσει πολύ αίμα, δεν είναι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν εδάφη που κέρδισαν, ενώ ούτε και ο Ζελένσκι έχει πολιτικά περιθώριο να αποδεχθεί την επίσημη παραχώρηση ουκρανικών εδαφών. Αμερικανοί και Ευρωπαίοι έχουν εντείνει τις αποστολές ολοένα και πιο σύγχρονων όπλων, ελπίζοντας ότι έτσι θα εξισορροπήσουν το τωρινό ρωσικό πλεονέκτημα. Ελπίζουν πως έτσι θα υποχρεώσουν τον Πούτιν να διαπραγματευθεί, καθότι σήμερα δεν είναι διατεθειμένος ούτε καν να περιοριστεί στα κέρδη που ήδη έχει. Ουσιαστικά προσδοκά ότι με την απόκρουση της ουκρανικής αντεπίθεσης οι ρωσικές δυνάμεις, που προς το παρόν προετοιμάζονται, θα εξαρθρώσουν την ουκρανική άμυνα, καθιστώντας και τις δυτικές αποστολές όπλων χωρίς αποφασιστική σημασία. Τη συνέχεια θα μας τη δώσουν τα γεγονότα και πιθανόν δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε έναν ακόμα χρόνο.

Δημοσιεύθηε στην Απογευματινή 7/5/2023