Η μακρά προεκλογική περίοδος, που έχει ξεκινήσει από την αρχή της άνοιξης, διαφαίνεται ότι την Κυριακή θα φτάσει στο τέλος της.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης την ερχόμενη Δευτέρα 26 Ιουνίου θα αναλαμβάνει εντολή διακυβέρνησης από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με αυξημένη πλειοψηφία βουλευτών στο επόμενο Κοινοβούλιο. Υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την ψηφοφορία της Κυριακής. Μια σειρά ερωτημάτων θα απαντηθούν, ανάλογα με το πώς θα ψηφίσουν οι πολίτες. Για παράδειγμα, πόσο ασφαλής θα είναι η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας; Ποιος θα είναι ο συσχετισμός στην αντιπολίτευση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, που επηρεάζει δομικά το κλίμα και τη λειτουργικότητα του επερχόμενου Κοινοβουλίου; Πόσα θα είναι τα κόμματα που θα περάσουν το 3% στην «ουρά»; Πέντε, έξι, επτά, οκτώ, εννιά, ή μήπως η επόμενη Βουλή θα συγκροτείται από τέσσερα κόμματα; Η πολιτική ζωή του τόπου την επόμενη τετραετία θα επηρεαστεί σοβαρά και από αυτή την παράμετρο.

Σε κάθε περίπτωση, το διάχυτο κλίμα, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές με ενισχυμένη αναλογική, δείχνει ότι οι Έλληνες επιθυμούν να αποκτήσουν κυβέρνηση και να λήξουν την ανούσια εκκρεμότητα μετά την 21η Μαΐου, τουλάχιστον ως προς το ποιο κόμμα και ποιος υποψήφιος πρωθυπουργός θα αναλάβει την ευθύνη της διακυβέρνησης μέχρι το 2027. Ακριβώς επειδή έχει προεξοφληθεί με την κατηγορηματική ψήφο των πολιτών η όλη εξέλιξη, υπάρχει προετοιμασία από τον Κ. Μητσοτάκη για τα «δόγματα» που θα καθορίσουν τη συνέχεια του κυβερνητισμού του. Κρατώντας για τον εαυτό του το ποια πρόσωπα θα προκρίνει και για ποιες θέσεις στο επόμενο υπουργικό συμβούλιό του, έχει αρχίσει να ξεκαθαρίζει τις αρχές πάνω στις οποίες θα βασίσει τη διακυβέρνηση. «Σκληρή δουλειά, μετρήσιμα αποτελέσματα», όπως το περιέγραψε ο ίδιος στο πλαίσιο της διακαναλικής συνέντευξης την Κυριακή.

Είναι επίσης δεδομένο από τα δικά του «συμφραζόμενα» ότι θα παρουσιάσει νέο σχήμα σε επίπεδο προσώπων και όχι μια επανάληψη του προηγούμενου. Για ακόμη μια φορά στην πορεία του, την τελευταία διετία, ο Κ. Μητσοτάκης «υποτιμήθηκε» κατά κάποιαν έννοια από πολιτικούς αντιπάλους και συμμάχους, αλλά και από ισχυρούς παράγοντες επιρροής που θέλησαν να του επιβάλουν όρους στη διακυβέρνησή του: είτε με τον χρόνο των εκλογών είτε με την επιβολή κυβερνήσεων συνασπισμού με το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, είτε με την αξιολόγηση και την τοποθέτηση συγκεκριμένων προσώπων στο υπουργικό συμβούλιο. Η ψήφος όμως των πολιτών, κατά τις εκλογές της 21ης Μαΐου, υπήρξε τόσο αποφασιστική και ισχυρή, που «χρεοκόπησε» όλες αυτές τις μεθοδεύσεις και τους συσχετισμούς, αναδεικνύοντας τη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ πρωθυπουργού και πολιτών. Η κατηγορηματική αυτή ψήφος εμπιστοσύνης προβλέπεται ότι θα επαναληφθεί και την Κυριακή, χωρίς όμως στην περίπτωση αυτή να προκαλεί αιφνιδιασμό. Θα είναι μια ψήφος επιβεβαίωσης της πρώτης. Μια τελική εντολή διακυβέρνησης.

Από την πλευρά του, ο κ. Μητσοτάκης κλιμακώνει την προσπάθειά του στην τελευταία προεκλογική εβδομάδα, με πυκνές περιοδείες και συνεντεύξεις, αλλά ταυτόχρονα προετοιμάζεται και για τη νέα τετραετία. Δίνει μηνύματα αλλαγών και αναβαθμίσεων στο επιτελικό κράτος, στη δομή και τη διάθρωση των υπουργείων, ως προς το πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεων, που -όπως όλα δείχνουν- δεν αργούν. Η εμπειρία της πρώτης τετραετίας στην πρωθυπουργία είναι εμφανώς σημαντική για το πώς οργανώνει τη δεύτερη περίοδο διακυβέρνησης.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 20/6