Ο στενός συνεργάτης του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Γιενς Στόλτενμπεργκ, Στίαν Γένσεν, προχώρησε προ ελάχιστων 24ώρων σε μια ρηξικέλευθη δημόσια τοποθέτηση σε βελγική εφημερίδα, σχετικά με το επίμαχο μέτωπο της Ουκρανίας. «Νομίζω ότι η λύση μπορεί να είναι η Ουκρανία να εγκαταλείψει εδάφη και να λάβει ως αντάλλαγμα την ένταξη στο ΝΑΤΟ».

Η προσέγγιση του ανώτατου αξιωματούχου του ΝΑΤΟ σηματοδοτεί μια επιστροφή στον ρεαλισμό. Ως γνωστόν, οι Ρώσοι από την έναρξη του προηγούμενου χειμώνα διέταξαν τακτική υποχώρηση των στρατευμάτων τους επί ουκρανικού εδάφους - με τοποθέτηση ανατολικά του ποταμού Δνείπερου. Άρα οι συζητήσεις και τυχόν διαπραγματεύσεις για νέα κατανομή των εδαφών της Ουκρανίας θα ξεκινήσουν από αυτό το σημείο. Ο λόγος για τη Δυτική Ουκρανία που θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ αποκτώντας την κάλυψη και την προστασία έναντι της Μόσχας και την Ανατολική Ουκρανία που θα καλύψει τους ρωσικούς πληθυσμούς και θα διασφαλίσει τον χαρακτηριζόμενο από τη Μόσχα «ζωτικό χώρο» ασφαλείας.

Η Ρωσία στην περίπτωση αυτή θα έχει διασφαλίσει ένα μέρος των στόχων της στρατιωτικής εισβολής της στην Ουκρανία. Ουσιαστικά, τη διατήρηση της Χερσονήσου της Κριμαίας, που έθεσε υπό τον έλεγχό της από το 2014, αλλά και μια ζώνη ασφαλείας στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, που δεν φθάνει όμως στην Οδησσό, διαπραγματευόμενη τον έλεγχο στις περιοχές του Ντονέτσκ, του Λογκάνσκ, της Χερσώνας και του Ντονμπάς. Τέτοιου τύπου συνομιλίες από την έναρξή τους θα προκρίνουν εκεχειρία στα «θερμά μέτωπα» του πολέμου και θα προδιαγράψουν τη μεθοδολογία ενός νέου «σιδηρού παραπετάσματος» στην παγκόσμια αναδιάταξη των ζωνών επιρροής μεταξύ Ανατολής και Δύσης στον Βορρά της Ευρώπης, αποπνέοντας ατμόσφαιρα του παλαιού Ψυχρού Πολέμου. Το ΝΑΤΟ θα επεκταθεί και στα εδάφη της Δυτικής Ουκρανίας, με πρωτεύουσα το Κίεβο, ενώ ήδη έχει επεκταθεί στην ουδέτερη Σκανδιναβία, με τη διαδικασία ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας. Μια τέτοια διέξοδος μοιάζει «win-win», χωρίς ολοκληρωτικά νικητές και ηττημένους.

Σύμφωνα με τον ανώτατο αξιωματούχο του ΝΑΤΟ, Στ. Γένσεν, το Κίεβο θα αποφασίσει για το πότε και υπό ποιες προϋποθέσεις θέλει να διαπραγματευθεί. Η πρώτη αντίδραση από την πλευρά της κυβέρνησης Ζελένσκι, μέσω του άμεσου συνεργάτη του, διπλωμάτη, Μιχαήλο Ποντολιάκ, υπήρξε συντριπτικά αρνητική. «Είναι γελοίο», «σκόπιμη επιλογή ήττας της Δημοκρατίας», «κακή ειρήνη», «διαίρεση της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης της ομπρέλας του ΝΑΤΟ», «ενθάρρυνση ενός παγκόσμιου εγκληματία» και υποσχετική για έναν επόμενο κατακτητικό πόλεμο από τη Ρωσία ήταν μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που προβλήθηκαν μέσα από επίσημο μήνυμά του στο διαδίκτυο. Η πρόταση του Κιέβου και της κυβέρνησης Ζελένσκι, όπως ρητά διατυπώθηκε από τον Ποντολιάκ, εξάλλου, είναι: «Προς το συμφέρον της ευρωατλαντικής ασφάλειας να συζητηθούν τρόποι για την επιτάχυνση της νίκης της Ουκρανίας και την απόκτηση της πλήρους ένταξής της στο ΝΑΤΟ».

Εν ολίγοις, η πρόταση της Ουκρανίας είναι να ενταχθεί τώρα στο ΝΑΤΟ και στη συνέχεια η σύγκρουση Ουκρανίας - Ρωσίας, με στήριξη της πρώτης από τη Δύση και το ΝΑΤΟ, να μετατραπεί σε ολοκληρωτικό πόλεμο ΝΑΤΟ - Ρωσίας, στη βάση του άρθρου 5 της Συμμαχίας για επίθεση σε κράτος-μέλος. Μιλάμε ουσιαστικά για παγκόσμιο πόλεμο για τη διεθνή αναδιάταξη ζωνών, εδαφών και σφαιρών επιρροής. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας και τις επιθέσεις εναντίον ρωσικών στόχων στο εσωτερικό της επικράτειάς της, με υπογραφή Ουκρανίας, τότε γίνεται κατανοητό το δίλημμα που υπάρχει. Κάποιοι αναλυτές και στη χώρα μας σπεύδουν να «πανηγυρίσουν» την πρόταση της Ουκρανίας.

Αλήθεια, είμαστε έτοιμοι ως Δύση για έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο για την «παγκόσμια ηγεμονία» ή οι περιφερειακές συγκρούσεις και οι συμβιβασμοί στη βάση του γεωπολιτικού ρεαλισμού είναι μια κάποια λύση;

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 17/8