Η αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας από τον διεθνή οίκο αξιολόγησης Standard & Poor’s κλείνει έναν κύκλο 13 ετών για την ελληνική οικονομία και την αξιοπιστία της.

Τον κύκλο της μνημονιακής περιόδου και της χρηματοπιστωτικής και δημοσιονομικής κατάρρευσης. Και ανοίγει έναν νέο. Σε αυτή την επόμενη εποχή η Ελλάδα δείχνει σαφώς διαφορετική από την πλευρά της λειτουργικότητάς της αλλά και σε επίπεδο κοινωνικής συνοχής από την περίοδο 2008-2011, που ήταν η αφετηρία της κάπως ελεγχόμενης τελικά χρεοκοπίας της. Αν η αφετηρία των μνημονίων αποτελούσε το «διακύβευμα» μιας επιπόλαιης, τυχοδιωκτικής και ανεύθυνης οικονομικής πολιτικής δανεισμού και εξυπηρέτησης πρόσκαιρων κομματικών σκοπιμοτήτων από διαφορετικές κυβερνήσεις σε διαφορετικές συγκυρίες από το 1980 και μετά, η νέα εποχή αποτελεί ένα «στοίχημα» για το μέλλον. Την εποχή που ουσιαστικά ξεκινά το 2030 και θα εμπεδωθεί μετά το 2035, όπου οι διεθνείς εκτιμήσεις για την παγκόσμια σταθερότητα δίνουν θετικό μήνυμα, ότι η εν γένει αναδιάταξη ισχύος και ζωνών επιρροής θα έχει ολοκληρωθεί.

Μπορεί στην Ελλάδα να είναι «κακή συνήθεια» το να υπολογίζουμε τις επιπτώσεις των πολιτικών αποφάσεων του παρόντος, αλλά και τον ορίζοντα του μέλλοντος, σε τετραετίες των εκλεγμένων κυβερνήσεων και στρατηγικές μέχρι τις επόμενες εκλογές, όμως, ούτε η οικονομία, ούτε η ανάπτυξη, ούτε η γεωπολιτική στρατηγική της διεθνούς μας πολιτικής ως κράτους αναφέρεται σε χρονικούς ορίζοντες τόσο στενούς και τόσο «μικρόπνοους».

Στην παρούσα φάση οι εξελίξεις στη Δυτική Ασία, πιο γνωστή ως Μέση Ανατολή, στο αρχικό «μέτωπο» της σύγκρουσης Ισραήλ - Χαμάς έχουν ήδη επιφέρει κάποια κύρια συμπεράσματα που αφορούν την επενδυτική δυνατότητα χωρών της περιοχής και φυσικά τη χώρα μας. Η Ελλάδα παραμένει και εντάσσεται με καλύτε ρη πεποίθηση απ’ ό,τι στο παρελθόν στη Δύση. Όχι απλά στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως μέλος ή στο ΝΑΤΟ ως μέλος, αλλά στην πρακτική όψη της διεθνούς πολιτικής που είναι δράση, σαφείς επιλογές στα διλήμματα και χειρισμοί διπλωματικοί και στρατιωτικοί. Η Τουρκία αντίθετα και μετά το μακελειό που οργάνωσε η Χαμάς και η διεθνής του ισλαμικού τρόμου, που καθοδηγείται από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα από την πλευρά των σουνιτών εξτρεμιστών και τους  «Φρουρούς της Επανάστασης, των Αγιατολάχ του Ιράν από την πλευρά των σιιτών, πήρε επίσης θέση. Στην Ανατολή, της Ασίας και του ένοπλου Ισλάμ.

Η πραγματικότητα αυτή μαζί με τις γραπτές, πολυμερείς συμφωνίες που υπέγραψε τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα σε διμερές επίπεδο αλλά και τα «ανοίγματα» που είχαν εξελιχθεί τα προηγούμενα χρόνια με ΗΠΑ, Ισραήλ, Αίγυπτο, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Γαλλία από την ευρωπαϊκή ζώνη, ή η διεύρυνση των σχέσεων με την Ιορδανία, τη Σαουδική Αραβία και τελικά την Ινδία, ανατρέπουν τη βασική ιστορική παραδοχή των δεκαετιών μετά το τέλος του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου. Ότι δηλαδή Ελλάδα και Τουρκία αποτελούν γεωπολιτική ενότητα για τη δυτική συμμαχία, οριζόμενη αυτή μέσα από το Ατλαντικό Σύμφωνο του ΝΑΤΟ και το «δόγμα Λουνς» μετά το 1974.

Το γεγονός ότι η Ελλάδα λογίζεται πλέον ως το δυτικό σύνορο της Ευρώπης και της Δύσης στην Ανατολή αλλάζει και τα δεδομένα στον επενδυτικό και λειτουργικό τομέα για την οικονομία και την παραγωγή. Το μήνυμα από την Αμερική, ώρες μετά την τελευταία αξιολόγηση, που σημαίνει ουσιαστικά ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, είναι: «Και τώρα δουλειές»! Αυτό όμως σημαίνει «πρότζεκτ», «μπίζνες πλαν», ισχυρές εταιρείες με προοπτική συμμετοχής στα χρηματιστήρια του κόσμου και διαφάνεια, με σωστή λειτουργία του κράτους και της Δικαιοσύνης.

Θα τα καταφέρουμε; 

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 23/10