Τι συμβαίνει λοιπόν με την επόμενη ημέρα του ΣΥΡΙΖΑ
Το ζήτημα είναι κατά πόσον η Αχτσιόγλου θα επιδείξει τα ηγετικά προσόντα, ώστε να υπάρξουν συνεννόηση και συντονισμός με την εποχή Κασσελάκη
Ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Στ. Κασσελάκης, και η ομάδα στελεχών και συμβούλων που αποτελούν το επιτελείο του κινήθηκαν σε μια δομική στρατηγική έναντι της «αριστερής φρουράς»: Οι γόρδιοι δεσμοί κόβονται και δεν λύνονται.
Σε αντίθετη στρατηγική της ενσωμάτωσης και της συνεννόησης των τάσεων κινήθηκε την προηγούμενη πενταετία ο απελθών πλέον πρόεδρος του κόμματος και πολιτικός ηγέτης της «κυβερνώσας Αριστεράς» κ. Τσίπρας. Το αποτέλεσμα τότε υπήρξε απολύτως ορατό και δραματικό. Η εκλογική κατάρρευση του κόμματος στις εθνικές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου. Με τη νέα στρατηγική της ρήξης, ο κ. Κασσελάκης από την Αμερική, όπου βρισκόταν για ιδιωτικούς λόγους, ζήτησε τη διαγραφή τεσσάρων στελεχών του κόμματος, τα τρία από αυτά κεντρικά και το τέταρτο με σημαντικούς συμβολισμούς, τα οποία όχι μόνον με απολύτως χυδαίο και χύδην τρόπο επιτέθηκαν εναντίον του εκλεγμένου προέδρου από τη βάση, αμφισβητώντας την εκλογή του ιδεολογικά αλλά και διαδικαστικά, αλλά έφθασαν να ανακοινώνουν στα Media με δημόσιες τοποθετήσεις τους την ίδρυση νέου κόμματος με συγκεκριμένο πολιτικό διακύβευμα, ακόμη και με προτεινόμενη ονομασία.
Η πλευρά Κασσελάκη, ακολουθώντας μια δαιδαλώδη διαδρομή στο πλαίσιο των καταστατικών προβλέψεων του κομμουνιστικού τύπου ΣΥΡΙΖΑ ως προς την οργανωτική του δομή, έφθασε να καταφεύγει σε «δημοψήφισμα», προσφυγή δηλαδή και πάλι στη βάση του κόμματος για να νομιμοποιήσει τη διαδικασία των διαγραφών. Το Σάββατο ξεκινούσε η προγραμματισμένη Κεντρική Επιτροπή, του ανώτατου οργάνου του κόμματος. Σε αυτή, η εισαγωγική ομιλία Κασσελάκη, του προέδρου, δεν άφηνε μεγάλα περιθώρια «παρεξηγήσεων» στην εσωκομματική αντιπολίτευση για το πού πηγαίνει το πράγμα. Επίσης, για το ποιοι στοχοποιούνται για τη στρατηγική και την πολιτική αποτυχία του κόμματος από το 2019 και μετά.
Η «αριστερή φρουρά» και η εσωστρέφεια ιδεολογικών και φραξιονιστικών αντιλήψεων που επέβαλε. Η «πολιτική Pummaro» με τα λόγια του προέδρου. Από τη δική της πλευρά, η «αριστερή φρουρά» επιδίωξε με διαδικαστικά τερτίπια και προβάλλοντας αίτημα για ψηφοφορία πριν από τη συζήτηση του θέματος της γνωμοδότησης της ΚΕ ως προς τις διαγραφές να πετύχει αμφισβήτηση του προέδρου, απονομιμοποίησης από τα κεντρικά όργανα του κόμματος και πτώση του. Όλα κατέληξαν σε αποχωρήσεις από τη συνεδρίαση και ένταση διαρκείας. Αυτό που η πλευρά Κασσελάκη δεν μελέτησε καλά είναι ότι οι κύριοι Σκουρλέτης και Βούτσης αποχώρησαν με επιστολή τους προς τη δημοσιότητα πριν από τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής.
Ο κ. Τζουμάκας επίσης αποχώρησε από το κόμμα κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της ΚΕ. Ο κ. Βίτσας, που είναι το τέταρτο πρόσωπο που σχετίζεται με τη λίστα των προς διαγραφή, θα αποχωρούσε ούτως ή άλλως, όπως έπραξε και ο κ. Φίλης, με τη συνιστώσα της Ομπρέλας, η οποία είχε κοινοποιήσει την απόφαση αποχώρησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, οπότε όλη η συζήτηση περί διαγραφών δεν είχε τελικά αντικείμενο.
Η επόμενη ημέρα για τον ΣΥΡΙΖΑ έχει αποκτήσει χαρακτήρα, μετά την αποχώρηση της Ομπρέλας και της «αριστερής φρουράς», σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο οργάνωσης, που εξελίσσεται. Αλλά δεν έχει αποκτήσει προδιαγραφές. Η εξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα επόμενο κόμμα, σαφώς πιο «νεότευκτο» ως προς τις δομές, τα πρόσωπα και το πολιτικό στίγμα, θα καθορισθεί από τη σχέση που θα δημιουργηθεί ή δεν θα δημιουργηθεί μεταξύ Κασσελάκη, Αχτσιόλγου και Τεμπονέρα και των ομάδων τους. Και εδώ είναι το ζήτημα, κατά πόσον ειδικά η Έφη Αχτσιόγλου θα επιδείξει τα ηγετικά προσόντα από την αριστερή οπτική, ώστε να υπάρξουν συνεννόηση και συντονισμός με την εποχή Κασσελάκη ή θα προτιμήσει να παραμείνει υπαρχηγός του κ. Τσακαλώτου και σύζυγος του κ. Τζανακόπουλου. Φυσικά, ο ρόλος Τεμπονέρα θα είναι καθοριστικός.
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 13/11
Σε αντίθετη στρατηγική της ενσωμάτωσης και της συνεννόησης των τάσεων κινήθηκε την προηγούμενη πενταετία ο απελθών πλέον πρόεδρος του κόμματος και πολιτικός ηγέτης της «κυβερνώσας Αριστεράς» κ. Τσίπρας. Το αποτέλεσμα τότε υπήρξε απολύτως ορατό και δραματικό. Η εκλογική κατάρρευση του κόμματος στις εθνικές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου. Με τη νέα στρατηγική της ρήξης, ο κ. Κασσελάκης από την Αμερική, όπου βρισκόταν για ιδιωτικούς λόγους, ζήτησε τη διαγραφή τεσσάρων στελεχών του κόμματος, τα τρία από αυτά κεντρικά και το τέταρτο με σημαντικούς συμβολισμούς, τα οποία όχι μόνον με απολύτως χυδαίο και χύδην τρόπο επιτέθηκαν εναντίον του εκλεγμένου προέδρου από τη βάση, αμφισβητώντας την εκλογή του ιδεολογικά αλλά και διαδικαστικά, αλλά έφθασαν να ανακοινώνουν στα Media με δημόσιες τοποθετήσεις τους την ίδρυση νέου κόμματος με συγκεκριμένο πολιτικό διακύβευμα, ακόμη και με προτεινόμενη ονομασία.
Η πλευρά Κασσελάκη, ακολουθώντας μια δαιδαλώδη διαδρομή στο πλαίσιο των καταστατικών προβλέψεων του κομμουνιστικού τύπου ΣΥΡΙΖΑ ως προς την οργανωτική του δομή, έφθασε να καταφεύγει σε «δημοψήφισμα», προσφυγή δηλαδή και πάλι στη βάση του κόμματος για να νομιμοποιήσει τη διαδικασία των διαγραφών. Το Σάββατο ξεκινούσε η προγραμματισμένη Κεντρική Επιτροπή, του ανώτατου οργάνου του κόμματος. Σε αυτή, η εισαγωγική ομιλία Κασσελάκη, του προέδρου, δεν άφηνε μεγάλα περιθώρια «παρεξηγήσεων» στην εσωκομματική αντιπολίτευση για το πού πηγαίνει το πράγμα. Επίσης, για το ποιοι στοχοποιούνται για τη στρατηγική και την πολιτική αποτυχία του κόμματος από το 2019 και μετά.
Η «αριστερή φρουρά» και η εσωστρέφεια ιδεολογικών και φραξιονιστικών αντιλήψεων που επέβαλε. Η «πολιτική Pummaro» με τα λόγια του προέδρου. Από τη δική της πλευρά, η «αριστερή φρουρά» επιδίωξε με διαδικαστικά τερτίπια και προβάλλοντας αίτημα για ψηφοφορία πριν από τη συζήτηση του θέματος της γνωμοδότησης της ΚΕ ως προς τις διαγραφές να πετύχει αμφισβήτηση του προέδρου, απονομιμοποίησης από τα κεντρικά όργανα του κόμματος και πτώση του. Όλα κατέληξαν σε αποχωρήσεις από τη συνεδρίαση και ένταση διαρκείας. Αυτό που η πλευρά Κασσελάκη δεν μελέτησε καλά είναι ότι οι κύριοι Σκουρλέτης και Βούτσης αποχώρησαν με επιστολή τους προς τη δημοσιότητα πριν από τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής.
Ο κ. Τζουμάκας επίσης αποχώρησε από το κόμμα κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της ΚΕ. Ο κ. Βίτσας, που είναι το τέταρτο πρόσωπο που σχετίζεται με τη λίστα των προς διαγραφή, θα αποχωρούσε ούτως ή άλλως, όπως έπραξε και ο κ. Φίλης, με τη συνιστώσα της Ομπρέλας, η οποία είχε κοινοποιήσει την απόφαση αποχώρησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, οπότε όλη η συζήτηση περί διαγραφών δεν είχε τελικά αντικείμενο.
Η επόμενη ημέρα για τον ΣΥΡΙΖΑ έχει αποκτήσει χαρακτήρα, μετά την αποχώρηση της Ομπρέλας και της «αριστερής φρουράς», σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο οργάνωσης, που εξελίσσεται. Αλλά δεν έχει αποκτήσει προδιαγραφές. Η εξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα επόμενο κόμμα, σαφώς πιο «νεότευκτο» ως προς τις δομές, τα πρόσωπα και το πολιτικό στίγμα, θα καθορισθεί από τη σχέση που θα δημιουργηθεί ή δεν θα δημιουργηθεί μεταξύ Κασσελάκη, Αχτσιόλγου και Τεμπονέρα και των ομάδων τους. Και εδώ είναι το ζήτημα, κατά πόσον ειδικά η Έφη Αχτσιόγλου θα επιδείξει τα ηγετικά προσόντα από την αριστερή οπτική, ώστε να υπάρξουν συνεννόηση και συντονισμός με την εποχή Κασσελάκη ή θα προτιμήσει να παραμείνει υπαρχηγός του κ. Τσακαλώτου και σύζυγος του κ. Τζανακόπουλου. Φυσικά, ο ρόλος Τεμπονέρα θα είναι καθοριστικός.
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 13/11
