Ο πόλεμος στη Γάζα φθάνει στο τέλος του
Ο άξονας της Τζιχάντ διατηρεί τις δυνάμεις του και έχει στη διάθεσή του στρατηγική πολλαπλών κινήσεων στη σκακιέρα της έντασης
Οι Ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις έχουν καταλάβει το κέντρο της Γάζας και έχουν αποκτήσει πρόσβαση σε βασικούς τομείς του δικτύου των τούνελ της Χαμάς. Μάλιστα, είναι πλέον τα τελευταία 24ωρα σε θέση να ελέγχουν και τους χώρους του κεντρικού νοσοκομείου Αλ Σίφα που, σύμφωνα με Ισραηλινές εκτιμήσεις και ανακοινώσεις, χρησιμοποιήθηκε ως «ασπίδα» για βάση διοίκησης της τρομοκρατικής οργάνωσης των Παλαιστινίων.
Η Χαμάς έχει χρησιμοποιηθεί ως εμπροσθοφυλακή από τον άξονα της Τζιχάντ για να πληγεί το κύρος του Ισραήλ, να εκτεθεί η Ιερουσαλήμ σε έναν αναγκαστικό πόλεμο, όπως αυτός που προκλήθηκε μετά τη φρικώδη επιχείρηση εντός των εδαφών του Ισραήλ την 7η Οκτωβρίου, να τεθεί προς συζήτηση το «παγωμένο» Παλαιστινιακό και να ανατραπούν τα γεωπολιτικά δεδομένα της σύγκλισης Αράβων, Ισραήλ, Δύσης με τις περίφημες «συμφωνίες του Αβραάμ». Το γεγονός ότι η Χεζμπολάχ από την πλευρά του Ιράν δεν πέρασε ένα συγκεκριμένο και υπολογισμένο από την αρχή όριο στη στρατιωτικού τύπου αντιπαράθεση της με το Ισραήλ, αλλά και οι ένοπλοι Χούτι που ελέγχουν το υπουργείο Αμύνης της Υεμένης, επίσης ευθέως χειραγωγούμενοι από την Τεχεράνη, επεχείρησαν να μπουν στο «θερμό μέτωπο» της Γάζας, ως αντιπερισπασμός προς όφελος της Χαμάς, αλλά απέφυγαν τη δημιουργία ένοπλης δράσης προς τη Σαουδική Αραβία, συντείνουν στο ίδιο συμπέρασμα.
Ο άξονας της Τζιχάντ διατηρεί τις δυνάμεις του και έχει στρατηγική πολλαπλών κινήσεων στη σκακιέρα της έντασης. Αυτό που μπορούμε να περιμένουμε στο μέτωπο της Γάζας είναι πλέον την εξέλιξη της τελικής φάσης των επιχειρήσεων από τον ισραηλινό στρατό με λιγότερες επιπτώσεις στους αμάχους και μεγαλύτερες απώλειες στη μάζα των τρομοκρατών της Χαμάς μέσα στα τούνελ. Η Χαμάς θα διαπραγματευθεί με τη μεσολάβηση του Κατάρ την τύχη των ομήρων και την απελευθέρωσή τους έναντι της όσο το δυνατόν συντομότερης κατάστασης εκεχειρίας, με κάποια από τα τοπικά στελέχη της να επιχειρούν να διαφύγουν κατεξοχήν μέσω Αιγύπτου.
Το γεγονός ότι ο Αραβικός Σύνδεσμος και η Ισλαμική Διάσκεψη, με τα πολυπληθή μέλη τους, απεδέχθησαν την πρόσκληση του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας όπου συμμετείχαν σουνίτες και σιίτες, χωρίς εξαιρέσεις από το μέτωπο Ιράν, Τουρκίας, Κατάρ, στη Σύνοδο Κορυφής του προηγούμενου Σαββάτου δείχνει ότι η ηγεμονία των Σαούντ επιβεβαιώνεται στο Ισλάμ. Αυτό «ανακουφίζει» τη Δύση και ειδικά τους Αμερικανούς και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αφού η εξέλιξη της έντασης αποκτά «σχήμα». Η Τζιχάντ έχει μπροστά της συγκεκριμένα πεδία να δραστηριοποιηθεί ή το πιθανότερο να τα χρησιμοποιήσει ως «απειλή», για να πετύχει ευνοϊκές ρυθμίσεις και συσχετισμούς που δεν εξαντλούνται στην Παλαιστίνη. Αλλά τη Μεσοποταμία που βρίσκεται σωρευμένη σε ερείπια και διοικητική αταξία.
Τα «μέτωπα» του άξονα της Τζιχάντ δεν επικεντρώνονται ευθέως πλέον σε εξεγέρσεις τύπου «αραβικής άνοιξης» εντός των αραβικών χωρών ή στην Αίγυπτο. Τουλάχιστον όπως διεφάνη από τη Σύνοδο στη Σαουδική Αραβία. Αφορούν την Ευρώπη, ακόμη και αν δεν υπάρξει νέος κύκλος αίματος με μαζική τρομοκρατία τύπου Μπατακλάν, αλλά με τη διαχείριση στα «ερεθισμένα» πλήθη των μουσουλμάνων μετά τον πόλεμο στη Γάζα και το Μεταναστευτικό. Ένα περιβάλλον που τρομοκρατεί τις κυβερνήσεις στην Ευρώπη και δημιουργεί αναταραχή στην Ένωση. Το Ισραήλ, από την άλλη, τελειώνοντας με τον πόλεμο στη Γάζα έχει εξαντλήσει τις δυνατότητές του, θα αντιμετωπίσει εσωτερική πολιτική κρίση και θα πρέπει να συμμετέχει σε συζητήσεις για την ίδρυση Παλαιστινιακού Κράτους.
Η Αμερική, από την άλλη, έχει εκλογές τον Νοέμβριο του 2024 και επιθυμεί διακαώς «παγωμένα» μέτωπα έντασης στην Ευρώπη και την Ανατολή. Η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου δείχνει να ήταν προγραμματισμένη για να αποκτήσει προπύργια σε Παλαιστίνη, Συρία, Ιράκ, Ιράν, Τουρκία και σε δεσπόζουσα θέση το Κατάρ.
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 16/11
Η Χαμάς έχει χρησιμοποιηθεί ως εμπροσθοφυλακή από τον άξονα της Τζιχάντ για να πληγεί το κύρος του Ισραήλ, να εκτεθεί η Ιερουσαλήμ σε έναν αναγκαστικό πόλεμο, όπως αυτός που προκλήθηκε μετά τη φρικώδη επιχείρηση εντός των εδαφών του Ισραήλ την 7η Οκτωβρίου, να τεθεί προς συζήτηση το «παγωμένο» Παλαιστινιακό και να ανατραπούν τα γεωπολιτικά δεδομένα της σύγκλισης Αράβων, Ισραήλ, Δύσης με τις περίφημες «συμφωνίες του Αβραάμ». Το γεγονός ότι η Χεζμπολάχ από την πλευρά του Ιράν δεν πέρασε ένα συγκεκριμένο και υπολογισμένο από την αρχή όριο στη στρατιωτικού τύπου αντιπαράθεση της με το Ισραήλ, αλλά και οι ένοπλοι Χούτι που ελέγχουν το υπουργείο Αμύνης της Υεμένης, επίσης ευθέως χειραγωγούμενοι από την Τεχεράνη, επεχείρησαν να μπουν στο «θερμό μέτωπο» της Γάζας, ως αντιπερισπασμός προς όφελος της Χαμάς, αλλά απέφυγαν τη δημιουργία ένοπλης δράσης προς τη Σαουδική Αραβία, συντείνουν στο ίδιο συμπέρασμα.
Ο άξονας της Τζιχάντ διατηρεί τις δυνάμεις του και έχει στρατηγική πολλαπλών κινήσεων στη σκακιέρα της έντασης. Αυτό που μπορούμε να περιμένουμε στο μέτωπο της Γάζας είναι πλέον την εξέλιξη της τελικής φάσης των επιχειρήσεων από τον ισραηλινό στρατό με λιγότερες επιπτώσεις στους αμάχους και μεγαλύτερες απώλειες στη μάζα των τρομοκρατών της Χαμάς μέσα στα τούνελ. Η Χαμάς θα διαπραγματευθεί με τη μεσολάβηση του Κατάρ την τύχη των ομήρων και την απελευθέρωσή τους έναντι της όσο το δυνατόν συντομότερης κατάστασης εκεχειρίας, με κάποια από τα τοπικά στελέχη της να επιχειρούν να διαφύγουν κατεξοχήν μέσω Αιγύπτου.
Το γεγονός ότι ο Αραβικός Σύνδεσμος και η Ισλαμική Διάσκεψη, με τα πολυπληθή μέλη τους, απεδέχθησαν την πρόσκληση του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας όπου συμμετείχαν σουνίτες και σιίτες, χωρίς εξαιρέσεις από το μέτωπο Ιράν, Τουρκίας, Κατάρ, στη Σύνοδο Κορυφής του προηγούμενου Σαββάτου δείχνει ότι η ηγεμονία των Σαούντ επιβεβαιώνεται στο Ισλάμ. Αυτό «ανακουφίζει» τη Δύση και ειδικά τους Αμερικανούς και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αφού η εξέλιξη της έντασης αποκτά «σχήμα». Η Τζιχάντ έχει μπροστά της συγκεκριμένα πεδία να δραστηριοποιηθεί ή το πιθανότερο να τα χρησιμοποιήσει ως «απειλή», για να πετύχει ευνοϊκές ρυθμίσεις και συσχετισμούς που δεν εξαντλούνται στην Παλαιστίνη. Αλλά τη Μεσοποταμία που βρίσκεται σωρευμένη σε ερείπια και διοικητική αταξία.
Τα «μέτωπα» του άξονα της Τζιχάντ δεν επικεντρώνονται ευθέως πλέον σε εξεγέρσεις τύπου «αραβικής άνοιξης» εντός των αραβικών χωρών ή στην Αίγυπτο. Τουλάχιστον όπως διεφάνη από τη Σύνοδο στη Σαουδική Αραβία. Αφορούν την Ευρώπη, ακόμη και αν δεν υπάρξει νέος κύκλος αίματος με μαζική τρομοκρατία τύπου Μπατακλάν, αλλά με τη διαχείριση στα «ερεθισμένα» πλήθη των μουσουλμάνων μετά τον πόλεμο στη Γάζα και το Μεταναστευτικό. Ένα περιβάλλον που τρομοκρατεί τις κυβερνήσεις στην Ευρώπη και δημιουργεί αναταραχή στην Ένωση. Το Ισραήλ, από την άλλη, τελειώνοντας με τον πόλεμο στη Γάζα έχει εξαντλήσει τις δυνατότητές του, θα αντιμετωπίσει εσωτερική πολιτική κρίση και θα πρέπει να συμμετέχει σε συζητήσεις για την ίδρυση Παλαιστινιακού Κράτους.
Η Αμερική, από την άλλη, έχει εκλογές τον Νοέμβριο του 2024 και επιθυμεί διακαώς «παγωμένα» μέτωπα έντασης στην Ευρώπη και την Ανατολή. Η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου δείχνει να ήταν προγραμματισμένη για να αποκτήσει προπύργια σε Παλαιστίνη, Συρία, Ιράκ, Ιράν, Τουρκία και σε δεσπόζουσα θέση το Κατάρ.
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 16/11
