Η συζήτηση στο κοινοβούλιο για το νομικό καθεστώς του αυτοπροσδιορισμού των διεμφυλικών υπήρξε κοινοβουλευτική, ενδιαφέρουσα και εξόχως πολιτική. Ακόμη και το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στο τέλος των πολυκύμαντων συνεδριάσεων είναι ενδεικτικό για το ότι τέτοια ζητήματα δεν χωρούν στα «κλειστά σύνολα» των κομματικών στεγανών. Οι βουλευτές κατά κάποιον τρόπο απελευθερώνονται από τα συνήθη κλισέ της μικροπολιτικής και τοποθετούνται με πνεύμα «αυτοδιάθεσης». 

Από την όλη διαδικασία και τις πολιτικές συγκρούσεις και «καντρίλιες» προέκυψαν διάφορα ζητήματα πολιτικής και κομματικών συσχετισμών.

Για παράδειγμα, επηρεάστηκε από την ψηφοφορία η «δεδηλωμένη» του κυβερνητικού συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ; Φυσικά όχι. Για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει βουλευτές της πλειοψηφίας να καταψηφίσουν σε μια διαδικασία πρότασης μομφής ή ψήφου εμπιστοσύνης. Καμία σχέση, δηλαδή.

Υπάρχει πρόβλημα συνέπειας για βουλευτές στο Ποτάμι ή τη Δημοκρατική Συμπαράταξη που υπερψήφισαν το σχέδιο νόμου που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ και το υπουργείο Δικαιοσύνης; Φυσικά όχι, αφού αυτή ήταν από την αρχή η προσέγγισή τους στο θέμα. Όσο για το περίφημο νέο δόγμα νοσηρής μικροπολιτικής, ότι αν ένα νομοσχέδιο δεν έχει την απόλυτη στήριξη από τους βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, η αντιπολίτευση θα πρέπει να καταψηφίζει, ασχέτως αν συμφωνεί ή διαφωνεί, τι να πει κανείς. Αιδώς, Αργείοι!

Το πολύ ενδιαφέρον όμως είναι ότι δέχεται «πλήγματα» ο πρόεδρος κ. Μητσοτάκης για τη θέση που πήρε σχετικά η Νέα Δημοκρατία. Εδώ σίγουρα υπάρχει κάποια παρεξήγηση. Η Νέα Δημοκρατία δεν αποτελεί κάποιο μόρφωμα της κεντροαριστεράς, ούτε κάποιο «νεοταξικό γκρουπούσκουλο» των ελευθεριακών ομάδων του δικτύου Σόρος και έτερων «παγκοσμιοποιητών» που με μειονότητες, μετανάστες και περιθωριακούς επιχειρούν να καταργήσουν το δικαίωμα του ατόμου στη διαφορετικότητα και την ταυτότητα.

Η Νέα Δημοκρατία, ως πολιτικός φορέας, αποτελεί τον κεντρικό κορμό της κεντροδεξιάς. Η πρόταση νόμου που έφερε ήταν ένας λογικός συμβιβασμός ανάμεσα στους πιο φιλελεύθερους και τους πιο συντηρητικούς πολίτες που εκπροσωπεί, κατοχυρώνοντας ταυτόχρονα τα προνόμια των διεμφυλικών.

Μπράβο, λοιπόν, στον κ. Μητσοτάκη, που είχε την ετοιμότητα και τη συγκρότηση να αντιμετωπίσει με συνέπεια τον «όχλο» των κοινωνικών δικτύων και των «αριστεροφιλελεύθερων» που θέλησαν να επιβάλουν την άποψή τους στην κεντροδεξιά. Έστω και αν υπάρχει πρόσκαιρο κόστος στο… Facebook.