Υπάρχει μια μερίδα των ψηφοφόρων της ευρύτερης Δεξιάς που επιλέγει να ψηφίσει κάποια κόμματα τύπου Ελληνική Λύση, υπολογίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο υπερασπίζονται καλύτερα τα συμφέροντα της πατρίδας.

Επίσης η αντισυστημική ψήφος, που ορίζεται ως τέτοια εξαιτίας του αρνητικού φορτίου που τη χαρακτηρίζει, είναι μια ψήφος διαμαρτυρίας και απενοχοποίησης για τα κόμματα διακυβέρνησης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση και μιας και μιλάμε για την Κεντροδεξιά-Δεξιά, ο λόγος για τη Νέα Δημοκρατία. Προφανώς οι έντιμοι αυτοί πολίτες που αγαπούν την πατρίδα, τη δημοκρατία και τη δεξιά αντίληψη των αξιών και των παραδόσεων από την εθνικολαϊκή επανάσταση της ανεξαρτησίας μέχρι σήμερα δεν αντιλαμβάνονται στο μέτρο που πρέπει ότι η αρνητική ψήφος για τη «συμβιβασμένη» ΝΔ με την Κεντροαριστερά είναι ταυτόχρονα θετική ψήφος για «ηγετίσκους» τύπου Κυριάκου Βελόπουλου και «μορφώματα» της δομής Ελληνικής Λύσης.

Το αποτέλεσμα ποιο είναι; Αφήνουμε τις κηραλοιφές και τις επιστολές του Ιησού, που είναι ένα τηλε-εμπόριο που τους προσβάλλει κατ’ αρχάς ως ανθρώπους και «νοικοκυραίους» και φυσικά ως ψηφοφόρους. Ας δούμε τι συνέβη με τους τρεις βουλευτές που με τη δική τους ψήφο και τον σταυρό προτίμησης ήταν για μία ολόκληρη θητεία στο Κοινοβούλιο και βρίσκονταν στους συνδυασμούς του κόμματος για τις επερχόμενες εκλογές. Ο λόγος για τους Αντώνη Μυλωνάκη, πρώτο σε σταυρούς προτίμησης στην Περιφέρεια Αττικής, την Αναστασία-Αικατερίνη Αλεξοπούλου στη Β1 (Βόρειος Τομέας) Αθηνών και τον Απ. Αβδελά, Α’ Θεσσαλονίκης.

Υπήρξε ένα δημοσίευμα, ασαφών πηγών, σύμφωνα με το οποίο οι τρεις βουλευτές είχαν απροσδιόριστες επικοινωνίες με μη προσδιοριζόμενα στελέχη της ΝΔ και ως εκ τούτου πετάχτηκαν στο «πυρ το εξώτερο». Αποφάσισε ο «φύρερ» Βελόπουλος δηλαδή, που σύμφωνα με τη δική του δήλωση δεν έχει καμία επαφή με την Επιτροπή Δεοντολογίας του κόμματός του, να τιμωρηθούν χωρίς δίκη και «απολογία», μεταφερόμενοι σε άλλες Εκλογικές Περιφέρειες από αυτές όπου πολιτεύονται και αν είναι «καλά παιδιά», προφανώς σύμφωνα με την προσωπική εκτίμηση Βελόπουλου, θα τους δοθεί το δικαίωμα να επιστρέψουν στις Εκλογικές τους Περιφέρειες. Και όλα αυτά, τα πρωτόγνωρα, περίπου τριάντα μέρες πριν από τις εκλογές.

Όσοι λοιπόν ψηφίζουν αυτό το «ιδιωτικής χρήσης» κόμμα Βελόπουλου, μάλλον θα πρέπει να θεωρήσουν τους εαυτούς τους αστείους ανθρώπους. Αφού ο πρόεδρος του κόμματος που ψηφίζουν, της Ελληνικής Λύσης, μετακινεί τους εκπροσώπους τους στο Κοινοβούλιο, καταργώντας το δικαίωμά τους να εκλέγουν βουλευτές της δικής τους βούλησης. Πού καταλήγουμε; Η νομιζόμενη ως αντισυστημική ψήφος μπορεί τελικά να λειτουργήσει ως ψήφος εμπιστοσύνης σε ηγετίσκους που πολιτικά βλέπουν τον εαυτό τους ως «παντοκράτορες». Δεν σέβονται τους ψηφοφόρους τους και η γενική τους θεώρηση συνδρομής στην πατρίδα αποτελεί όχι μόνον ένα κραυγαλέο ψεύδος, αλλά μια περιφρονητική αναφορά στους πολίτες και το πολίτευμα. Επίσης, η αντισυστημική ψήφος καταλήγει θετική ψήφος στο πολιτικό όνειδος των τηλε-εισαγγελέων, δίδοντας χώρο σε κόμματα χωρίς εσωτερικές δημοκρατικές διαδικασίες και πολιτικό προβληματισμό να καταλαμβάνουν τα έδρανα του Κοινοβουλίου.

Τα όσα συνέβησαν στην Ελληνική Λύση θα πρέπει να προβληματίσουν τους σοβαρούς δεξιούς ψηφοφόρους που σκέπτονται να ψηφίσουν αντισυστημικά στις επερχόμενες εκλογές. Ας διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους…

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 24/4