Η αυτοδυναμία για τη Νέα Δημοκρατία είναι μονόδρομος.

Οι εκτιμήσεις και οι μετρήσεις για τις προθέσεις της κοινής γνώμης, σε σχέση με τα ποσοστά που θα συγκεντρώσει στις εκλογές της 21ης Μαΐου, εβδομάδα με την εβδομάδα είναι όλο και πιο ευοίωνες. Η Κεντροδεξιά δείχνει εξόχως πιθανό να συγκεντρώσει θετική ψήφο της τάξης του 33%-34%, χωρίς πλέον να αποκλείεται να κινηθεί ακόμη παραπάνω. Όλο και περισσότεροι ψηφοφόροι που αυτοχαρακτηρίζονται ως δεξιοί και ψηφίζουν παραδοσιακά Νέα Δημοκρατία αυξάνουν τη συσπείρωσή τους και τάσσονται με αποφασιστικότητα υπέρ της αυτοδύναμης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, κεντρική στρατηγική του πρωθυπουργού και του κόμματος της συμπολίτευσης πολύ καιρό πριν από την επίσημη έναρξη της εκλογικής περιόδου.

Ακόμη και αυτοί που έχουν ενταχθεί στη Νέα Δημοκρατία μετά την πολιτική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ τα χρόνια των Μνημονίων και πολιτικά αυτοπροσδιορίζονται στον άξονα της «διεύρυνσης», παρακολουθώντας τις κινήσεις και τις επιλογές της ηγετικής ομάδας Ανδρουλάκη στο ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ, ανησυχούν για την περίπτωση μιας κυβέρνησης συνασπισμού από τις εκλογές της απλής αναλογικής και τάσσονται υπέρ μιας «καθαρής λύσης» διακυβέρνησης, με απόλυτη πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας στο επόμενο Κοινοβούλιο. Τουτέστιν, προσφυγή σε δεύτερες εκλογές όπως έχει προαναγγελθεί, με εκλογικό σύστημα της νέας -πιο αναλογικής- ενισχυμένης.

Υπάρχουν «πυρήνες» στο ΠΑΣΟΚ που ήδη από τώρα δηλώνουν μετανιωμένοι και προβληματισμένοι για την εκλογική επικράτηση Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, προβλέποντας πολύ δυσμενείς εξελίξεις εκλογικά και μετεκλογικά για το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, μιλώντας επί του παρόντος για τα ενδεχόμενα και τις ευκαιρίες που θα υπήρχαν για συγκυβέρνηση στην περίπτωση που αντί για Ανδρουλάκη είχε επικρατήσει ο Α. Λοβέρδος.

Αολι την άλλη πλευρά, προεξοφλώντας εξελίξεις ήδη στην πλευρά των επονομαζόμενων και «Παπανδρεϊκών», που κοιτάζουν αριστερά, έχουν ξεκινήσει επαφές, ανεπίσημες και επιπόλαιες επί του παρόντος, για μετάβαση στελεχών, ενδεχομένως και βουλευτών, προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε όλες τις περιπτώσεις είναι ήδη σαφές ότι η στρατηγική Μητσοτάκη περί αυτοδύναμης κυβέρνησης συναντά πλέον τη συντριπτική υποστήριξη στελεχών και ψηφοφόρων του κόμματος. Γιατί στη ΝΔ κοιτούν πλέον με αποτροπιασμό τις κινήσεις, τις τοποθετήσεις και τους χειρισμούς Ανδρουλάκη, που, εκτός από την υπεροψία του να θέλει να επιβάλει αυτός και η «παρέα» του πρωθυπουργό τον «άγνωστο Χ» των δικών του προτιμήσεων και των συστημάτων επιρροής, ξένων και εγχώριων, που κρύβονται πίσω του, μιλώντας στις περισσότερες περιπτώσεις γερμανικά, τις τελευταίες εβδομάδες προσβάλλει τόσο τον πρωθυπουργό όσο και τη Νέα Δημοκρατία συνολικά με τις θέσεις του.

Ουδεμία πολιτική επαφή δεν υπάρχει μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Οι καταγγελίες μάλιστα ένθεν και ένθεν πολλαπλασιάζονται. Και τελικά μάλλον με ειρωνικά χαμόγελα αντιμετωπίζεται η επιμονή μερίδας του Τύπου και πολιτικών στελεχών ή opinion leaders να παρουσιάζουν ως ενδεχόμενο ή έχον πιθανότητες το σενάριο συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ, μετά τις πρώτες εκλογές με απλή αναλογική, ως αναγκαιότητα. Γιατί δεν είναι μόνον ο αριθμητικός παράγων, ως προς τα ποσοστά και τις έδρες, που στη βάση του ρεαλισμού δεν θα επιτρέψει κατ’ αρχάς κάτι τέτοιο, είναι η απουσία οποιασδήποτε πολιτικής επαφής μεταξύ των δύο κόμματων και ειδικά των ηγεσιών τους που αποτρέπει εκ προοιμίου μια τέτοια εξέλιξη.

Εκτός των άλλων, διπλωματικοί κύκλοι βλέπουν μια τέτοια εξέλιξη και ως εθνικά επικίνδυνη…

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 8/5